Zelden ben ik positief over het UWV. Tot nu toe hebben ze me
vooral een hoop kopzorgen gebracht. Maar het meest recente bezoek was anders.
Ditmaal was ik niet naar de afdeling ziektewet/wia, maar bij het Werkbedrijf.
Ik doe al een hele tijd vrijwilligerswerk. Nu krijg ik de
mogelijkheid om 2 uur per week betaald werk te gaan doen, bij een cliënt uit de
gehandicaptenzorg die ik nog van voor mijn ziekzijn ken. Maar als je 100%
afgekeurd bent kun je niet zomaar weer twee uur gaan werken, want dat leidt
direct tot een herkeuring, tenslotte ben je dan niet meer volledig ziek.
Echter, met herkeuringen heb ik zeer slechte ervaringen, dus daar zit ik niet
echt op te wachten.
Ik wil graag gaan uitproberen wat mijn mogelijkheden zijn
qua werk zonder daarmee meteen het risico te lopen dat ik mijn uitkering kwijt
ben. Tenslotte weet ik nog niet wat op dit moment mijn werkcapaciteit is en ook
niet tot waar ik dat weer kan opbouwen. Dus waar ik naar op zoek was en ben is
ruimte om te experimenteren, uit te proberen wat mijn mogelijkheden zijn,
zonder directe consequenties.
Met deze wens ben ik naar het UWV gegaan, om het gesprek aan
te gaan over een terugkeer naar werk. Voor één van de eerste keren voelde ik me
gehoord en zelfs een beetje begrepen door de medewerker van het UWV.
Uiteindelijk hebben we afgesproken dat ik de komende drie maanden de ruimte
krijg om uit te proberen. Zonder druk van het UWV, zonder dat het direct leidt
tot een herkeuring. Uiteraard moet ik mijn inkomsten wel doorgeven en worden
deze goeddeels verrekend met mijn uitkering, maar anders dan dat zijn er geen
consequenties.
Ik ben hier heel blij mee en tegelijkertijd vind ik het
reuzespannend! Want nu ik de eerste stap naar werk heb gezet volgen er
waarschijnlijk meer. Dat betekent niet alleen meer dagbesteding, meer inkomen
en meer waardering, maar ook meer verwachtingen en meer moeten. En dat is
spannend. Maar het komt goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten