Afijn, depressies komen in gradaties. Je hebt mensen die heel erg
ziek zijn en mensen die nog redelijk normaal kunnen functioneren. Maar
niettemin is ‘depressie’ nogal een label om te krijgen. Ik denk dat voor elk
label wel geldt dat het heftig is om te krijgen. Zo dus ook voor depressie, in
ieder geval voor mij. Want na het label volgt de betekenisgeving. Wat betekent
het label depressie voor mij?
Voor mij betekende het een aantal dingen. Als eerste maakt dat mij
tot een patiënt, om precies te zijn een psychiatrische patiënt. En bij een
psychiatrische patiënt heb ik het beeld van iemand die flink de weg kwijt is en
rare dingen doet. Als tweede plaatste het mij aan de ‘verkeerde’ kant van de
tafel. In plaats van hulpverlener werd ik degene die geholpen moest worden.
Maar in de maatschappelijke context heeft het ook betekenis. Hoe
kijkt de maatschappij tegen mensen met een depressie aan? In mijn beleving is
dat steeds negatiever, zeker met nieuwsfeiten van de afgelopen tijd, zoals bijvoorbeeld
de piloot van Germanwings die een grote groep mensen meenam in de dood, omdat
hij het niet meer zag zitten. Aan de andere kant zijn er steeds meer bekende
mensen die er voor uitkomen dat ze het moeilijk hebben (gehad), zoals
bijvoorbeeld recent prins Harry van het Verenigd Koninkrijk.
Maar het is niet uitsluitend negatief. Het label depressie gaf mij
ook de ruimte om ziek te zijn en om hulp te kunnen vragen. Het gaf mij naar
bijvoorbeeld het UWV een legitimatie om thuis te zitten en aan mijn herstel te
werken. Het gaf me begrip vanuit mijn omgeving als ik niet deelnam aan
(sociale) activiteiten of me even terugtrok om tot mijzelf te komen.
Het label depressie, het is niet goed en het is niet slecht. Maar het
is zeker iets waar je niet te licht over moet denken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten