Een avond ontsnappen aan de werkelijkheid

Elke week mag ik één avond een beetje ontsnappen aan de werkelijkheid. Ik ontsnap aan het gezin, werken, huishouden, depressie en alles dat me verder nog bezig houdt. Hoe ik dat doe? Door te dansen!

Wekelijks heb ik anderhalf uur dansles. In die anderhalf uur ben ik intensief aan het dansen en heb ik geen tijd om ook maar ergens anders aan te denken. Dansen helpt mij om goed contact met mijn lichaam te krijgen, tenslotte moet je je goed bewust zijn van waar de verschillende lichaamsdelen uithangen en hoe je ze beweegt. Ook de muziek, die over het algemeen best luid staat, zorgt ervoor dat ik meegevoerd word in het samenspel tussen geluid en beweging. Ik moet mij concentreren om de opeenvolgende passen te onthouden, ze goed te timen en te coördineren met de andere dansers in de groep.

Dit alles zorgt ervoor dat ik uit mijn gedachten, uit mijn hoofd kom en bezig ben met mijn lichaam. Door te rekken en strekken en bewegen houd ik niet alleen mijn lichaam enigszins in conditie, maar geeft ik ook mijn hoofd even rust. Dansen is voor mij de enige bezigheid waarbij ik deze mate van rust kan vinden. Dus hoewel ik het soms heel lastig vind om erheen te gaan, als mijn hoofd zo vol zit dat van de bank opstaan al een opgaaf is, ga ik uiteindelijk altijd naar dansles. 

Op dansles ben ik gewoon Maaike. Niet Maaike met een depressie, maar Maaike de danser. Ze weten van niks en dat wil ik graag zo houden. Niet omdat het een geheim is, of ik me schaam, maar omdat ik zo graag gewoon Maaike wil blijven op dansen. Zodat mensen niet nadenkend kijken als ik zeg dat het goed gaat, zodat ze nergens iets achter zoeken. Zodat ze mij niet herinneren aan mijn depressie en zodat dansen voor mij het moment in de week blijft dat ik even kan ontsnappen aan de werkelijkheid.