De ene dag denk ik dat ik stappen maak, dat ik vooruit ga en
dat het nog wel eens wat gaat worden met mij. Ik zit op de weg naar genezing,
er komt een moment dat ik kan zeggen: ’Ik ben niet meer depressief, de diagnose
depressie is niet meer op mij van toepassing’. Andere dagen vraag ik me af of
ik wel aan het genezen ben, of dat ik vooral leer om beter om te gaan met mijn
depressie. Dan vraag ik me af of ik ooit van het predicaat ‘depressie’ afkom, of
dat ik straks wel weer functioneer in de maatschappij, maar ondertussen nog
altijd mijn leven om de depressie heen moet plooien. Het antwoord moet ik je,
en mijzelf, voorlopig nog schuldig blijven. Vooralsnog ben ik nog niet van mijn
depressie af en functioneer ik ook nog niet heel erg in de maatschappij.
Binnen de psychiatrie wordt, hoewel het een medische
discipline is, steeds minder gesproken over genezing en steeds meer over
herstel. Als je de definities van beide woorden erop nazoekt, betekenen ze
nagenoeg hetzelfde. Genezing: het beter
worden = herstel. Herstel: genezing, terugkeer tot een vorige
(goede) toestand. Aldus de Van Dale. Toch krijg je,
als je zoekt op het woord ‘genezing’ vooral lichamelijke ziekten en zijn de eerste
hits bij ‘herstel’ op een enkeling na bijna allemaal ggz-instellingen.
Genezen wordt vooral gebruikt voor een ziekte of
aandoening over gegaan is, met of zonder behandeling. De definitie van herstel,
zoals ik ‘m begrijp, doelt vooral op het oppakken van de dagelijkse routines
en, mét je beperkingen, weer kunnen functioneren in de maatschappij. Doordat op
websites van ggz-instellingen vooral gesproken wordt over herstel krijg ik het
idee dat er binnen de psychiatrie de overtuiging leeft dat genezing niet
haalbaar is en dat dit dan het beste is wat erna komt. En daarmee leggen ze hun
focus anders dan ik: ik wil niet leren leven met mijn depressie, ik wil gewoon
graag van mijn beperkingen af! Uiteraard is de realiteit genuanceerder dan ik het
nu beschrijf, maar ik vind het wel interessant.
Misschien kun je deze twee woorden in de context van de
psychiatrie niet los van elkaar zien. Vaak gaat het verdwijnen van symptomen en
het functioneren in de maatschappij hand in hand, waarbij ze om en om voorgaan.
Als je tussen genezen en herstel een onderscheid maakt, zou dat dus neerkomen op
kunstmatig dingen uit elkaar trekken die je eigenlijk niet los van elkaar kunt
zien. Dus ben ik aan het genezen of herstellen?
Ik weet het niet, maar het gaat in ieder geval, stapje bij beetje, beter met
me.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten