Mijn man is mijn held. We zijn inmiddels al meer dan
vijftien jaar een stel en in die vijftien jaar hebben we een hoop meegemaakt
met zijn tweeën. Ooit beloofden wij elkaar: in voor- en in tegenspoed zullen we
er voor elkaar zijn. We hadden toen (gelukkig) nog geen vermoeden wat voor
tegenspoed er nog op ons pad zou komen.
Toen ik na de geboorte van onze oudste in een depressie
belandde ontkende ik alles. Ik liep nog een stapje harder en ging gewoon door.
Maar tijdens de zwangerschap van mijn dochter viel ik al vroeg uit. Die periode
en het eerste jaar na de bevalling kon ik maar heel weinig. Ik was geen
makkelijk mens om mee te leven, ik werd zo maar uit het niets verdrietig en
boos. Ook deed ik weinig in huis. Hoewel we hulp kregen kwam er veel op mijn
mans schouders terecht en moest hij zijn leven en plannen op mij aanpassen. Hij
heeft dat altijd gedaan en toch ook zijn grenzen daarin aangegeven. Hij wist
dat hij, om voor mij te kunnen zorgen, ook voor zichzelf moest zorgen. Geleidelijk
aan ben ik steeds weer meer zelf gaan doen en ook mijn deel van de
verantwoordelijkheden en taken weer uit gaan voeren. Maar ik heb nog steeds
terugvallen waarbij hij meer moet opvangen.
Zeker in het begin ben ik bang geweest dat mijn man bij me
weg zou gaan. Ik zou het volledig begrepen hebben en hem nog geholpen hebben met
zijn koffers inpakken. Niet omdat ik hem kwijt wilde, maar omdat ik me totaal niet
voor kon stellen dat iemand met mij zou willen samenleven. Naarmate de tijd vorderde
en hij geen aanstalten maakte om me te verlaten groeide het vertrouwen. Hij laat
me niet in de steek, ondanks alles blijft hij bij me!
Wat hij nou precies zo leuk aan me vindt is me nog altijd
niet helemaal duidelijk. Maar dat hij me leuk vindt, met mijn mooie én minder
fraaie eigenschappen, is helder. Inmiddels durf ik erop te vertrouwen dat we er
samen doorheen gaan komen. En dat we, als het ons gegeven is, samen oud gaan
worden. Het geeft een veilig en vertrouwd gevoel dat ik een stabiele basis heb om
op terug te vallen.
Ik hou van mijn kanjer van een vent!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten