Wat vertel ik mijn kinderen?

Mijn kinderen zijn drie en bijna zes jaar oud. Tot noch toe heb ik ze nog niks verteld over mijn depressie. Ik vond en vind ze te klein om te begrijpen wat er aan de hand is en zie geen toegevoegde waarde voor hun om te weten dat hun moeder ziek is. Ik heb geen beeld van wat ik wanneer zou willen vertellen. 

Hoe leg je aan een kind uit dat mamma haar hersens het niet helemaal goed doen, waardoor mamma heel vaak moe en verdrietig is? Hoe leg je uit dat je heel veel van hun houdt, maar toch met enige regelmaat onterecht uit je slof schiet? Hoe leg je uit dat je alleen maar leeft, omdat zij in je leven zijn? Het is een last die ik mijn kinderen niet op de schouders wil leggen. 

Onbewust en ongemerkt leg ik deze last voor een deel sowieso bij mijn kinderen neer. Het kan niet anders dan dat ze er last van hebben. Hoewel ik mijn best doe om ze zoveel mogelijk een normale jeugd te geven, aandacht voor ze te hebben en positief te zijn, er zal altijd wel wat negativiteit doorsijpelen. Ze weten niet beter, ik ben al zo sinds ze nul en twee waren en ze hebben nog niet zo veel bij andere gezinnen gezien dat ze zien dat de situatie bij ons anders is. Maar ik wil uit alle macht voorkomen dat ze ooit het gevoel hebben dat het hún schuld is dat ik ziek ben.

Maar wat is het juiste moment, de juiste leeftijd daarvoor? Ik weet het niet… het zal natuurlijk ook van je kind afhangen. Er zijn wel wat boekjes geschreven voor kinderen die een ouder met een depressie hebben. Voor kleine kinderen, zoals die van mij, zijn er een aantal prentenboeken. Die zou ik kunnen gebruiken als ingang bij mijn kinderen, maar er is voor mij toch een flinke drempel. Want als ze er weinig last van hebben, kan ik ook een probleem creëren door het te bespreken met ze. En bovendien gaat het dan waarschijnlijk via mijn zoon op allerlei plekken (school, vriendjes etc.) terecht komen, waar ik dan weer wat uit te leggen heb. Daar zit ik dan ook weer niet echt op te wachten. 

Het blijft een lastig vraagstuk. Ik wil het zo goed mogelijk doen voor mijn kinderen, maar helaas is er geen gebruiksaanwijzing en kan ik niet in de toekomst kijken. Het blijft gissen en missen als het op opvoeden aankomt. Voorlopig is de conclusie in ieder geval dat ik het nog even afwacht. Als mijn kinderen er vragen over gaan stellen zal ik eerlijk antwoorden, maar anders laat ik het nog even liggen.