Ik ben bang om beter te worden

Nou ja, de titel zegt het eigenlijk al… ik ben bang om beter te worden. Natuurlijk ben ik niet bang voor het beter zijn an sich, ik zou me graag beter voelen en niet meer zo vaak zo diep in de put zitten. Ik zou het fijn vinden om niet overal over te twijfelen en dan met name aan mezelf. Ik kijk er naar uit om niet meer zo moe en snel overprikkeld te zijn. Al die dingen zou ik liever vandaag dan morgen hebben. Maar als ik dat allemaal zo graag wil, waar ben ik dan bang voor? 

Eigenlijk zijn dat meerdere dingen, maar met stip op één staat de verantwoordelijkheid die erbij komt kijken. In de afgelopen jaren ben ik alweer meer verantwoordelijkheden gaan dragen. Waar ik eerst niet voor mijn kinderen en het huishouden kon zorgen, doe ik dat nu allebei weer zelf. Daarnaast werk ik ook twee keer twee uur per week. Ik werk in de zorg, dus ook daar draag ik wel enige verantwoordelijkheid. Bij elke stap die ik maak, bij elk stukje verantwoordelijkheid dat ik erbij krijg, ben ik bang dat het niet gaat lukken. Ik ben bang dat ik dan bij het punt aankom dat ik het niet meer aankan, alsof dat een soort eindstation is van mijn herstel en dat dan blijkt dat ik nooit meer volwaardig kan deelnemen aan de maatschappij. Of dat het wel even lukt en ik dan een terugval krijg. Ik ben bang dat ik mezelf én de mensen om me heen teleurstel. Dan lijkt het soms veiliger om te blijven waar ik ben. Door die angst durf ik bijna geen stapjes te nemen. 

Kijkend naar die angst realiseer ik me dat het een niet-reële angst is. Het leven is niet zo zwart-wit als ik het hier beschrijf, het bestaat uit oneindig veel nuances. Ik heb nu eenmaal wel eens een terugval waardoor het wat minder gaat, maar dat betekent niet dat ik daarmee een eindstation heb bereikt. En ik weet niet of ik mensen om me heen dan teleurstel, dat zit in mijn hoofd.
Maar het voelt niet zo… Het lukt me niet goed om met rationele gedachten mijn angsten te bedwingen. Het enige wat ik kan doen is proberen door de angst heen te gaan en tóch proberen kleine stapjes vooruit te maken. Dat is moeilijk en intens zwaar, maar ik doe het. Want hoewel ik bang ben om beter te worden, wil ik het wel graag zíjn!